Een inclusieve kunstsector
‘Outsider art’ is een breed begrip, vaak omschreven als kunst gemaakt door mensen met een beperking of mensen die op een andere manier buiten de samenleving vallen. Het werk van deze kunstenaars wordt vaak in de context van de zorg ontwikkeld en getoond, of anders in speciaal als ‘Outsider art’ bestempelde plekken. Op deze manier vindt deze kunst nauwelijks aansluiting bij de rest van de kunstwereld. Outsiderland geeft ruimte aan de eigen manier van werken, beeldtaal en symboliek van ‘outsider’ kunstenaars. Het is onderdeel van SEXYLAND World, tegenover het Centraal Station in Amsterdam.
Een plek om samen te werken
Voor de samenwerkingen tussen de kunstenaars worden talentvolle ‘outsider’ kunstenaars van sociale werkplaatsen geselecteerd die zó goed zijn dat ze zich kunnen meten aan de meest spraakmakende kunstenaars uit het ‘insider’ circuit. Samen met een ‘insider’ kunstenaar die buiten de gebaande paden denkt laten ze het creatief kapitaal van de ‘outsider kunstenaar’ tot zijn recht komen in de reguliere kunstwereld.
Een plek om te ontmoeten
Outsiderland is naast een plek om samen kunst te maken ook een plek om mensen te ontmoeten die je normaal niet zo snel tegenkomt. Er is elke dag een ‘host’ aanwezig die de wereld van ‘outsiders’ vertegenwoordigd. De ene dag kan het iemand zijn die doof is en moeten de bezoekers zich aanpassen aan de dove ‘host’ en met handen en voeten proberen te communiceren. Een andere dag staat er iemand met het Syndroom van Down, een activistische queer kunstenaar of iemand met een verslavingsachtergrond.
Binnenkort te zien in Outsiderland
Van 14 september t/m 30 oktober is de tentoonstelling ‘I don’t think I’ll stay here long’ te zien, een samenwerking tussen actrice en performance artiest Ewa (Yaroslava Krutova), die in begin 2022 vanuit Oekraïne in Nederland aankwam, en kunstenaar Jana Romanova, die in 2019 vanuit Rusland naar Nederland kwam. Hun tentoonstelling vertelt de verhalen van vrouwen die Oekraïne ontvluchtten vanwege de Russische invasie en nu worden opgevangen door families in heel Nederland. In een drieluik installatie voert Ewa een reeks monologen op namens deze vrouwen, over hun pogingen om een gemeenschappelijke basis te vinden en te leren hoe te leven met vreemden, ondanks hun culturele verschillen.