De geschiedenis is van iedereen
Stichting Wintertuin Curaçao gebruikt de verbeeldingskracht van kunst om mensen op het eiland met elkaar te verbinden. Zij zien dat de geschiedenis van Curaçao vaak wordt verteld aan de hand van grote verhalen over dekolonisatie en de haat-liefderelatie met Nederland, maar is dat echt de identiteit van het eiland? Met de interactieve tentoonstelling ‘De geschiedenis van Curaçao in 100 objecten’ vertelt de stichting de alledaagse verhalen uit het verleden van het eiland, samengesteld voor en door de eigen gemeenschap.
De eigen identiteit
De discussie over de Curaçaose identiteit wordt in 2020 flink aangewakkerd. Het is dan precies tien jaar geleden dat Curaçao een autonome status kreeg, maar door de coronacrisis heerst er allesbehalve een jubelstemming. Problemen als armoede, ongelijkheid, werkloosheid, segregatie en sociale isolatie nemen toe en leiden tot versnippering. Iets wat wordt geïllustreerd door de vele politieke partijen die elk met een andere boodschap meedoen aan de verkiezingen. De cruciale vraag die leeft in het land: hoe nu verder?
Het eigen verhaal
In de zoektocht naar de verhalen die de identiteit van Curaçao vormen, blijkt dat deze veelal gaan over grote onderwerpen als het koloniale verleden of de relatie met Nederland. Vaak zijn ze geschreven door overheersers en machtige mensen, zelden worden ze verteld door het volk. De inwoners van Curaçao zijn dan ook niet gewend om zelf bij te dragen aan een kunstproject. Ze bezoeken een tentoonstelling, kijken om zich heen en trekken weer huiswaarts. Nu hebben zij voor het eerst de kans om zelf te bepalen op welke manieren het verleden de identiteit van Curaçao heeft vormgegeven.
